WAT IS POSITIEF CHRISTELIJK?

IN zijn artikel ,,Staat het nationaal-socialisme op positief Christelijk standpunt?” sneed Kam. Henri Bruning een vraagstuk aan, waarmee tegenwoordig zeer velen worstelen. Het bedoelde artikel geeft bijna uitsluitend uitspraken van groote voorgangers van het nationaal-socialisme en brengt daardoor dit vraagstuk — dat reeds een strijdvraag is geworden — op een terrein, waarop, uit eerbied voor den gewijden grond, zich niet licht onsmakelijke polemieken zullen afspelen, iets, waarvoor wij den schrijver zeer dankbaar kunnen zijn. Want het vraagstuk van de religie is nog zoo duister gesteld, dat het een bezonnen tasten en toetsen vereischt.
    Toetsen deed Henri Bruning in dit artikel. Zijn eigen meening, het bevestigend antwoord op de gestelde vraag, leek door de aangehaalde uitspraken bevestigd te worden. Er bleven echter vele vragen open, waarvan de belangrijkste misschien wel deze is:

    Mag bewondering voor, ja zelfs volledige aanvaarding en naleving van het voorbeeld dat Jezus gaf, óók al wil dit niet zeggen, dat men Jezus aanvaardt als Zoon van een nog hooger Wezen: God, bij Wien onze ziel de onsterfelijkheid tegemoet kan gaan, toch ,,positief Christendom” worden genoemd?

    Naar mijn meening mag deze religie waarvan de genoemde aanhalingen spreken, deze religie die, naar het lijkt, groeiende is in dezen tijd, die inder-