|
|
moet ik zelf voor zorgen. ()
Ik had je overigens al eerder willen schrijven, maar ten eerste legt die vertaling zo onmenselijk beslag op me,.. (..) En voor de rest vertaal ik maar; van 's morgens tot 's avonds, en zo dag na dag. Ik moet er niet aan denken dat dit tot Mei volgend jaar kan voortduren. ()
Ik ben na die Groene-affaire zo moe en beu geweest. Ik heb gedacht: laat ik dat vuile wezen dat ik ben maar blijven en niemand met mijn vuilheid lastig vallen; laat ik alle contacten vermijden en - met al dat wantrouwen overal ten aanzien van mijn persoon - voor niemand een bron worden van complicaties en onaangenaamheden. Om die reden heb ik dhr Bakker mijn copie voor Maatstaf teruggevraagd, en om diezelfde reden heb ik er ook van afgezien toen U het boek over Gezelle te zenden. Ik heb me teruggetrokken, me begraven in vertaalwerk, wel wetend dat ook dit terugtrekken ten nadele van mij zou kunnen worden uitgelegd. ()
Met het vertaalwerk kan ik het op 't ogenblik wel vinden! Ik doe het nu alleen 's morgens; ik hoop dat ik op die manier toch het werk binnen de vastgestelde tijd gereed krijg (1 April moet het klaar zijn, dit tweede deel althans), maar met dit werk sta je telkens voor verrassingen die dan zeer tijdrovend zijn. Maar tot nu toe gaat het vertalen van dit 2de deel vlotter dan het eerste. En ook doe ik merkwaardige ontdekkingen, heel merkwaardige zelfs; maar dat behoort toch tot de uitzonderingen. Meestentijds is het vreugdeloos monnikenwerk, dat slechts plichtsgetrouw volbracht wordt. ()
Ik zit nu al weer twee maanden te vertalen, en ook deze maand zal er wel helemaal mee heengaan, maar iedere dag die eraan "gewijd" is, is een volkomen verloren dag. De winst van al dat werk is nihil: men werkt om te eten, en men eet om te werken. 'n Geluk is dat die uitgever - Romen en Zonen - de vriendelijkste en beminnelijkste en tegemoetkomendste man is die me tot dusver uit de uitgeverswereld tegemoet is getreden. Hij is voorkomend, betaalt ruim, haast me niet, hij regelt alles op de voor mij prettigste manier, - maar aan het werk zelf kan hij niets veranderen, helaas; en dat is zwaar, enorm tijdrovend en enerverend, het ligt volkomen buiten mijn belangstelling en kundigheden, zodat het zoveel meer werk (van voorbereiding, studie etc.) meebrengt dan welk ander vertaalwerk ook. Na ieder deel neem ik me dan ook voor, de volgende delen terug te sturen maar het einde van het eerste deel was, dat ik weer braaf met het tweede begon, en nu het tweede voltooid is, of nagenoeg voltooid, voel ik wel dat ik weer even dociel met het derde (en laatste) deel zal beginnen, hoewel ik nog vorige week tegen de uitgever zei (hij was hier), dat hij voor dat laatste deel maar naar een andere vertaler moest uitzien. Waarvan hij danig schrok. Er zijn nu eenmaal maar weinig mensen die dat werk kunnen verzorgen, en bovendien is gebleken dat "men" over mijn vertaling zeer te spreken is. Ook denk ik altijd: misschien heeft hij ná dat werk ander en beter werk voor me, en inderdaad heeft hij plannen in die richting. Ook dat doet me telkens weer het hoofd onder het juk schuiven. En mogelijk vind ik in hem een uitgever voor mijn eigen werk. In ieder geval is hij op mijn eerste voorstel in die richting dadelijk ingegaan. Hij zal nu dit najaar mijn bundel "Objectief Brevier" brengen, een verzamelbundel, waarin opgenomen: Fuga (enkele gedichten), In Vitro (vrijwel helemaal), Van Ziel en Aarde (in zijn geheel) en een reeks nieuwe gedichten (o.a. "Nocturnes voor mijn vrouw", destijds in Maatstaf gepubliceerd). Hij wil er een bijzonder mooie uitgave van maken. Misschien zijn hier dus, eindelijk, enige vooruitzichten. () |
Objectief Brevier is helaas het laatste boekwerk van Bruning dat door een uitgever is uitgebracht. De drie latere werken zijn uitgegeven bij zijn eigen uitgeverij
|
|