Ik ken van Jacques Leclerq zo weinig, eigenlijk alleen het ene boek dat ik van hem vertaalde, vele jaren geleden. ( ) |
Welk boek zou Bruning bedoelen? Een boek van Leclercq komt in ieder geval nog niet voor in bovenstaand overzicht.
Als we de lijst met zijn vertalingen bekijken, dan zien we dat het vertaalwerk vanaf ongeveer 1955 een steeds noodzakelijker vorm van levensonderhoud wordt. Hoewel de meeste van de volgende kanttekeningen betrekking hebben op zijn ervaringen rond het vertalen van het werk van prof. Albuin Mair unter der Eggen, drie delen wetenschappelijk werk van elk meer dan 400 pagina's, meen ik te mogen stellen dat het andere vertaalwerk, een enkele uitzondering daargelaten, hem nauwelijks minder zwaar viel
| "eenvoudig hierom, dat ik nog iets anders ben dan vertaler. Ik heb ( ) de redeloze en onbezweerbare hartstocht in me van het creatief werkzaam willen zijn, en dat is iets dat ik evenmin buiten mezelf kan stellen of in mezelf uitroeien als een schilder zijn drift om te schilderen, een musicus om te componeren, een geleerde om zijn wetenschappelijk probleem te veroveren etc. Ontneem je hem dat, dan fnuik en breek je hem als mens." |
Autobiografische kanttekeningen van Henri Bruning over vertalen en zijn vertaalwerk
In Het goede boek schrijft hij met betrekking tot de kwaliteit van het vertaalwerk:
| En een ander gevolg van dien strijd is, dat de kosten van die vertalingen zooveel mogelijk moeten worden gedrukt. En het gevolg daarvan is weer: dat het vertaalwerk maar al te vaak aan ondeskundigen wordt toevertrouwd, aan lieden die noch hun moedertaal noch de taal waaruit zij vertalen meester zijn, aan lieden die een ,,leesbare vertaling” voor weinig geld willen verrichten, en dit laatste slechts kunnen als het vertalen voor hen een aardige ,,bijverdienste” is. En het gevolg daarvan is, dat de werkelijk kundigen, voor wie het vertalen een beroep is, een middel van bestaan, worden uitgeschakeld of voor honoraria moeten werken die beneden alle critiek zijn. Het goede boek blz.30 |
Tijdens de oorlog had hij ook enig vertaalwerk gedaan:
|
Dus het werd weer artikeltjes schrijven voor De Waag en (dit keer) voor "de Residentiebode" (een R.K. dagblad, waar ik Louis Thijssen leerde kennen, die na de oorlog naar Frankrijk trok), het vertalen van 2 duitse novellen en 'n tijdje spreekbeurten voor de radio,... () |
Het publicatieverbod dat hem na de oorlog was opgelegd had verstrekkende gevolgen voor Bruning en zijn gezin.
|
Het rotte, het enig deprimerende was dat ik door dat publicatieverbod materieel
|
