Els de Vos vertelt in haar ingezonden brief dat zij bij de twee minuten stilte op de Dam denkt aan de kinderen van 'foute ouders', die een 'grote angst voor afkeuring door de buitenwereld' hebben. 'Zo dat zij (..) nu nog doodsbang zijn dat men achter hun geheim komt.'

Nu hangt het er maar vanaf hoe 'fout' die ouders waren, dus hoe groot het geheim van hun kinderen is. Ik veronderstel dat voor veel ouders hoogstens geldt dat zij lid waren van de NSB, een gematigd lid, geen geradicaliseerd lid. Door jarenlange indoctrinatie is de term NSB vrijwel synoniem geworden voor medeverantwoordelijk voor, zoniet medeplichtig aan de holocaust. En dat is, op een enkel uitzonderingsgeval, na, volgens mij, klinkklare onzin.

Op deze website wordt uitvoerig ingegaan op de houding van mijn vader tijdens de oorlog, maar ook op andere, aan de oorlog gerelateerde, onderwerpen. Daarbij komt ook regelmatig de NSB ter sprake, alsmede de impact van de huidige visie op de NSB op kinderen van die zogenaamde 'foute' ouders.

Zie op de eerste plaats het stuk van Raymund Bruning: NSB-collaboratie? (). En verder mijn stukken: Nakomeling (); Daders (); NSB-ideologie en Jodenhaat (); Wat de Joden te wachten stond wist niemand (); De NSB een 'bovengrondse verzetsbeweging,' een aanleiding tot herbezinning (); Geaarde kunst van ontaarde kunstenaars? (); Driemaal Aantjes (); Is het werkelijk zo ridicuul om de NSB gematigd te noemen? ().
En ook: Schadelijke stilte (); (het laatste gedeelte van) Cultuurracisme bij Bruning en Goedewaagen (); Een brief en een verhaal (); Bevindingen n.a.v. de autobiografische teksten over zijn (Brunings) politiek verleden ().

Haarlem, 09-05-2018 Theo Bruning