overzicht werken
vorige bladzijde



Wust in zijn « De Crisis van het Westen » onomwonden werd toegegeven (ja, zonder dat hij alle priesters kénde! Dergelijke zaken constateert men nu eenmaal aan duizenderlei andere dingen). En ik constateer hiermede tevens, dat de krachten schijnen te ontbreken om den opbouw van het Rijk Gods binnen een verwereldschte en vervallen Kerk grondig en ernstig te beproeven. – Zooals U duidelijk moge worden.

*    *    *

Emil Fiedler, de veel geciteerde en wat praatgrage Emil Fiedler die toch zeer voortreffelijke en zeer beangstigende dingen heeft gezegd, schrijft ergens dit hoopvolle: « Twaalf tot in hun innerlijkste wezen gegrepen, voor de blijde boodschap van het Evangelie begeesterde, van eerlijke zorg voor het Rijk Gods vervulde menschen beteekenen meer dan twaalfduizend met tamtam bij elkaar gesleepte christenen ».

Welnu, ik wil er niet aan twijfelen, of in elk land zijn onder de priesters wel twaalf van zulke strijdbereide Godsmannen te vinden, – maar hier, met hen, betreden wij een tweede werkelijkheid die logisch en fataal uit de werkelijkheid van een verwereldschte en vervallen Kerk voortvloeit.

Het Rijk Gods prediken binnen de Kerk is nu eenmaal een volslagen ánder christendom prediken dan tháns als goed verdedigd wordt en is, onvermijdelijk, mét dat christendom in s t r i j d komen, – ook al vermeed men dat onmogelijke : het christendom-van-de-wereld d i r e c t te b e st r i j d e n . Het christendom-van-de-wereld zou n.l. zelf de éérste zijn om die heilige Godsmannen te b e s t r i j d e n, alleen reeds hierom, omdat het stijgen van hun invloed het tanen van hun eigen aanzien ten gevolge zou hebben. « Wie niet met Mij is, is tegen Mij » ; dat geldt ook binnen de Kerk tot de laatste, bittere, bitterste consequenties.
Overal waar de Kerk verwereldscht is, zou de prediking van het


46





















volgende bladzijde
inhoudsopgave



aangemaakt: 18-09-2008 Copyright © 2009 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 17-12-2009