goddelijke juwelen van de oer-openbaring, welke gevonden kunnen worden in de Oosterse godsdiensten », – een stelling die Mgr Yu-pin gaarne en niet zonder schoon zelfbewustzijn onderschrijft (vgl. o. a. diens Eyes East). En in de onmiddellijke nabijheid van deze gedachtenwereld bevindt zich ook pater Tempels in zijn terdege gefundeerd en tevens van zoveel vrome ernst getuigende werk Bantoe-filosofie, wanneer hij schrijft : « De voorstanders van de evolutieleer hebben het ’des constatations troublantes’ genoemd toen ontdekt werd, dat de primitiefste volken, de nog niet-geëvolueerden, juist de zuiverste en verhevenste noties hadden over de enige God » en : « We moeten naar de bron dier filosofie terug, of althans naar die plaats van waaruit de evoluerende primitieven verkeerde gevolgtrekkingen begonnen te maken, en op die deugdelijke grondslag moeten we de ware, veredelde Bantoe-beschaving optrekken ».
    Herinner u hier het woord van Joannes Damascenus, in het begin geciteerd, en ge beseft opnieuw dat wij bezig zijn de eerbiedige openheid jegens het voor- en buitenchristelijke denken te hernemen, – en deze te hernemen als onze diepste en schoonste roeping.
    Doch misschien is deze eerbiedige en oprechte liefde ook elders nog geboden. – Want het wil mij voorkomen dat de houding welke het vroege Christendom aannam jegens het buiten-christe-

[84]