|
WINTER IN HOLLAND 1941
Voor Martin Dijkstra I De winter is goed, en goed koud, hij vernielt en verwaait het dood hout; de straten zijn eenzaam en open — het is goed hier zoo luierend te loopen, — wat hebben wij, jij en ik, nog te hopen? De zon schijnt koud aan mijn huid, van bedrog en leven ontledigd; zij is even berooid als ik — en even bevredigd? II Uit een dwarsstraat dreunt marschmuziek aan en de harde stap van soldaten, stram regiment in die zon, stram gelid, stram geluid, — in de straten loom en vijandig gebrom. Een fluit speelt er hoog boven uit, dof beukt de slag op de trom — en rondom: de helmen dof in de zon en vastbesloten gelaten. 31 |
