|
GOD EN MENSCH
Vijf strophen uit Angelus Silesius’ Der Cherubinische Wandersmann God raakt geen hier en nu, Hij is een louter niets; hoe meer gij naar Hem tast, hoe meer gij Hem verliest. * Wie God om gunsten bidt, vindt nooit het goede weer: niet voor den Schepper, voor het schepsel knielt hij neer. * O mensch, gij wordt bemind, álles wil tot u komen en dringt en stuwt om u om door u God te loven. * Ach broeder, word, o wórd; waarom toch blijft gij schijn? Wij moeten wezenlijk 't Nieuwe geworden zijn. * 'k Moet zon zijn, zelve zon, en met mijn stralenpracht der Godheid donkre zee doen flonkren in haar nacht. 12 |
