Ik spreek van de ziel - als van een beginsel in mij, dat een ander, van mij verschillend leven leidt in mij, gescheiden van mijn leven en mijn bewustzijn. Ik zou dit geheim ook kunnen benaderen en enigermate gedaante geven door te spreken van een raadselachtig in mij aanwezig boven-bewustzijn: een bewustzijn in mij dat evenmin bewustzijn voor mij is als mijn onder-bewustzijn, doch dat in mij is zoo als de dingen in mij zijn die ik mij herinner vóór ik ze mij herinner. Soms dringt mijn bewustzijn die heldere en stille wereld van weten binnen en ga ik iets van haar geheim verstaan, maar altijd toef ik slechts aan de grenzen van die andere wereld in mij.