Jezus is elke machtswil vreemd. In Hem vonden machtsvorming en machtsstrijd als voorbereiding van een nieuwe aarde hun definitief einde. Hij heeft de wapenrusting der wereld afgelegd. Onbeschermd betreedt Hij de wereld. Buiten zijn woord heeft Hij niets te verdedigen en de mens, die zijn woord aanvaardt, moet het in vrijheid aanvaarden. De weigering macht te worden, d. w. z. iets anders te zijn dan gezag ("invloed van het goede op de intellectuele wil van de mens") is tevens Jezus' vrijheid: de vrijheid van zijn woord, de vrijheid van zijn handelen, zijn vrijheid tegenover de machtigen en niet-machtigen, tegenover hen die Hem volgen en hen die Hem vervolgen. Alle consequenties van deze weigering en van deze vrijheid worden door deze kwetsbare en integere mens aanvaard. Zijn enige wapen is zijn onbevreesde inzet, en deze is totaal. Hij heeft geen andere opdracht dan het Hem toevertrouwde heilswoord van de Vader onverdeeld kenbaar te maken – temidden van een overmacht van tegenkrachten.