lijst van werken
vorige bladzijde


H E N R I   B R U N I N G

wederzijdse haat. En haat verslindt, en vóor alles: hij vernielt de mens in onszelf. Dat is het ook wat ik bij Bronzino vrees. - Ach, weet je, dat onze gedachte mensen heeft samengebracht als Lorenzo, jou en zovele anderen, en nu weer Giulio Zuccari, dat geeft me een zo gelukkig vertrouwen in het leven, in de toekomst, in de goedheid van onze strijd. [Lorenzo betreedt het vertrek en neemt weer plaats achter zijn bureau] Maar kom, we hebben besproken wat we wilden bespreken. [op zijn horloge kijkend:] ik heb nog juist tijd mijn laatste artikel door te nemen.

BELOTTO    

Goed, ik houd je niet langer op. [afscheid nemend:] Caracci!

CARACCI

Belotto! Tot ziens.

BELOTTO

[Lorenzo groetend]: Lorenzo!

LORENZO

Pietro! [afwezig:] Ga je vertrekken. [verdiept zich in zijn werk; Belotto af.]

CARACCI

[een ogenblik in gedachten verzonken, dan op Lorenzo toegaande]: Hebben we je gestoord?

LORENZO

O neen . . . . [bitter] Ik ben mijn eigen storingsfactor.

CARACCI

Lorenzo. . . . we zouden het leven altijd aanvaarden . . . . Is het niet zo?

LORENZO

Het is niet het leven waarvoor ik moet buigen . . . - Het is het verminken van een leven, dat ik niet kan verhinderen.

CARACCI

Zij is sterker, Lorenzo.

LORENZO

En sterker . . . . sterker . . . . [zwijgt]

CARACCI

Lorenzo. . . . Misschien verontrust haar een grote waarheid . . .


Derde Toneel

Avond. Ingang tuin behorend bij woning van Laura Zuccari. Lorenzo nadert met Laura. Bij het poortje blijven ze staan. Laura slanke, trotse verschijning; een schoon doch reeds door het leven getekend gelaat. Uiterlijk verraadt ze slechts zelden haar fel, onrustig gemoedsleven. Zij schijnt veeleer een meditatieve natuur; soms is het alsof zij slechts van verre aan haar woorden deelneemt.




12





















volgende bladzijde
inhoud



aangemaakt: 02-08-2008 Copyright © 2010 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 13-10-2010