lijst van werken
vorige bladzijde



N I E U W E   M O T I E V E N 127

    Achter de meditatief bewogen vroomheid van zijn vroegere (worstelende) zielslyriek wist men een overgevoelig, fijnbezenuwd zintuigenleven aanwezig: in enkele der eerste verzen had zich dit reeds overtuigend en volmaakt geopenbaard. Maar de uitingen ervan blijven hoge uitzondering nog. Overwegend en vóor alles was zijn binnenwaarts gekeerde poëzie hartstochtelijk bezig geweest met Christus en het smartelijk, schokkend proces van zijn ziel. Toen tegen het einde van zijn roeselaarse jaren de ontreddering waaraan hij ten prooi was geweest, in een zielsdiepe vrede openbloeide en hij uit de gevangenschap der smart naar buiten trad, werd hij als het ware vanzelf weer aan de aarde, die hij zo lief had en waarvan hem nu geen folterende worsteling meer scheidde, hergeven, èn: hergeven aan haar met een eindeloos verfijnder, fijner-bezenuwde gevoeligheid. Elk smartelijk louteringsproces toch eindigt niet alleen – negatief of positief – op een geestelijk plan, doch ook met een subtieler, gevoeliger receptiviteit der menselijke vermogens. Ook Gezelle was gevoeliger, nerveuzer en heviger geworden toen, en zo ook zijn zinnelijk leven, zijn sensibele ontvankelijkheid voor de schoonheid der aarde. En in de vele jaren van zijn zwijgen, gedurende welke hij nogmaals op niets ontziende wijze was beproefd geworden, had deze ontvankelijkheid – zijn verzen bewijzen het dan slag op slag – een bijna weerparadijselijke volmaaktheid bereikt. Gans het zinnelijk deel van zijn wezen was ten aanzien van de aarde een zo subtiel reagerend ontvangapparaat geworden, dat als er in dit opzicht iemand met hem vergelijkbaar is, misschien enkel de jonge Gorter met hem zou kunnen worden vergeleken.
    Met deze superieure zinnen nu en hun onverzadigbare honger leeft en geniet hij Gòd, met hen – via de schepping – allereerst. God erváren in de schoonheid der waarneembaarheden is allereerst een ervaren der zinnen – zoals elk zintuigelijk waarneembaar schoon allereerst via de zinnen ervaren wordt: ‘gesignaleerd’ wordt door de blijdschap en vrede der genietende zinnen die eindelijk in niets meer gekwetst worden. Het zijn de zinnen die God genoten hebben lang voor zij ook de geest dieper naar God voeren. Het is de geest die naar de zinnen luistert en door de zinnen onderwezen wordt.
    Dit brengt in dit geval een enigszins eigenaardige consequentie mee, – eigenaardig als uiting van religieus leven en christelijke, priesterlijke zelf-perfectie. volgende bladzijde





















volgende bladzijde
inhoudsopgave



aangemaakt: 13-07-2009 Copyright © 2009 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 03-09-2009