woord en daad als een waarlijk nieuwe wereld aanwezig te zijn, – een verplichting, waarvan men de grote ernst en betekenis niet mag onderschatten en die men – enkele lange eeuwen lang – ook in al zijn ernst verstaan en aanvaard heeft. Vandaag wordt her woord ,,zonder smet of rimpel” door velen verstaan als een absurde pretentie, of als een onmogelijke eis. In de eerste eeuwen is het een telkens herhaalde verwijzing naar, een vermanend herinneren aan het feit dat men voor Gods aangezicht wandelt, voor het aangezicht van Hem aan Wie men alles te danken heeft, en daarnaast, en niet minder, was het een vermanend herinneren aan de essenrtiële functie van de met Jezus gekozen levenswandel. Van alle wapens heeft men afstand gedaan; gebleven is alleen de verkondiging, en deze is slechts geloofwaardig als het eigen leven daarmee in overeenstemming is, of oprecht wil zijn. De verkondiging is tevens de grote bezorgde verbóndenheid met de wereld waarvan men zich heeft losgemaakt: het kenbaar maken van de blijde boodschap aan allen die in die wereld hongeren en dorsten naar rechtvaardigheid en menselijke goedheid. – En er is ook deze verbondenheid, dat men zich oprecht verheugt over het goede en waarachtige dat in die wereld, waarvan men zich heeft losgemaakt, aanwezig is; dat men dit goede bevordert, steunt zich er door laat onderrichten. Recht doen aan het goede van een wereld die men bestrijdt, is echter datgene wat het revolutionair gevecht, de revolutionaire strategie, zich niet kan veroorloven. Maar ook datgene waarmee de volgeling van Jezus zich nooit – laat staan geheel – kan vereenzelvigen. In diepste wezen is hij slechts betrokken bij het eigen doel van Jezus’ leven en werken, bij wat Jezus bedoelde toen Hij sprak van een nieuwe aarde en onderling van een nieuw ,,gebod”, een nieuwe ,,wet”: de onderlinge liefde waarin het gebod niet meer als gebod en de wet niet meer als wet bestaat.

    d) Het onontbeerlijke wapen van de politiek is macht. Politiek is altijd een machtsstrijd. Voor en na de machtsovername een onverminderd verwoede strijd om het bezit, het behoud, de uitbreiding van de macht. Jezus daarentegen streefde enkel naar gezag, het gezag worden van zijn woord, en gezag is volgens een al te vroeg institutioneel weggeblafte definitie ,,de invloed van het goede op de intellectuele wil van de mens” ¹) Ook daarom is elke vorm van dwang Jezus vreemd. Ook hierom: omdat de zijnen een vrije en vrijwillige gemeenschap vormen en haar omvang wisselend, aan geen vast aantal gebonden is. Men treedt er vrijwillig tot toe, en men is vrij haar weer te verlaten. Zulks in tegenstelling met de (al of niet revolutionaire)