vorige pagina wereld, het vaderland, de staat een souverein beginsel, dan is dit tevens de onderwerping van diezelfde wereld aan het hoogste scheppend beginsel waartoe een niet-christelijke wereld bij machte is.

Deze strijd, die een niet meer christelijke wereld althans weer aan dit hoogste en constructieve beginsel in de natuurlijke orde poogt te onderwerpen en daarmee de strijd tégen die anti-natuurlijke en destructieve beginselen waaraan die niet meer christelijke wereld (met al de onnoemlijke ellenden van dien) te gronde gaat, is plicht. Het is een plicht van eenvoudige naastenliefde, ook al moet hij dan zien, hij, de christen, dat de menschelijke liefde, die voor Christus is bestemd, aan een zooveel lager goed geschonken wordt. Hij kan dit laatste betreuren, en hij betreurt het ook (hij betreurt het nòg, als hij de tragedie beseft, dat zijn God altijd een God is die buiten de stadspoorten gestooten en tenslotte ook buiten de stads­poorten gekruisigd wordt), maar meer nog dan hij betreurt dat de menschelijke liefde zich exclusief richt op het hoogste scheppend beginsel in de natuurlijke orde, betreurt hij de actueele werkelijkheid, die deze is: dat de menschelijke liefde welhaast exclusief ten prooi viel aan de meest beschamende, ook den natuurlijken mensch onwaardige hartstochten, dat zij zich om geen enkel scheppend beginsel bekommert, dat zij (en met haar de gemeenschap) is over­geleverd aan een anarchie van hartstochten, en dat de staat, die de uitdrukking en de stuwkracht moest zijn van een nationaal solidarisme, volmaakt onmachtig is geworden om waarlijk scheppende tegenkrachten in het leven te roepen. Als er iets is dat de arbeiders-massa belet tot Christus terug te keeren (de groote zorg van al die katholieke ,,sociale werkers’’) dan is het déze alles-verwoestende chaos op het gebied van het tijdelijke. Maar als er iets is, dat deze arbeidersmassa weer aan Christus terug kan geven, dan is dit, — neen, mijne heeren, niet het herstel der orde op tijdelijk gebied, maar alleen, nú en in de toekomst, in wèlk nu en in wèlke toekomst dan ook, de arbeid van waarlijk apostolische, bovennatuurlijk-­levende, bovennatuurlijk-gerichte Godsmannen. De christen moge het betreuren, dat een ,,rénovation sociale’’, dat het herstel van het hoogste beginsel op tijdelijk gebied tot een daadwerkelijk leidend, volgende pagina


149

























aangemaakt: 01-03-2008 Copyright © 2009 by
R. Bruning en Th. Bruning
copyright
laatste aanpassing: 19-10-2009