|
Een late schijn van licht De dichter ziet tenslotte nog een beetje licht in zijn ledig lot, dat hij God verwijt
en gaat op haast honende toon vragend verder
en benadrukt dat nogmaals
Ons ellendig lot is dus Gods schuld, maar nu komt een eerste verholen aankondiging van een wending, van 'een late schijn van licht'
Wij hebben over ons lot dus absoluut geen zeggenschap, en verwijten? Maar eerst nog sarcastische vragen en wat voor vraag voor een christen
Maar nu komt de ommekeer, verwijten naar God, het is allemaal zinloos
Zelfs het verwerkelijken van Zijn Rijk (uit onze smeekbede “Uw rijk kome”) kan geen mens realiseren
Zo blijven we wel heel hulpeloos en met lege handen staan, maar dan komt 'de late schijn van licht'
Maar wat mag ons rijk dan wel zijn?
|
|
aangemaakt: 07-07-2011 |
Copyright © 2011 by Th. Bruning |
laatste aanpassing: 22-07-2011 |