 |
|
in het tweede geval, ziet men het socialisme ingesteld op het veroveren van de macht: wachten (doch niet alleen ,,wachten”!) op den oorlog, welks einde die ontbinding, uitputting en verwarring zou beteekenen welke de socialistische revolutie van een onvervaarde minderheid zou mogelijk maken.
De macht echter over een aldus uitgeput en vernield continent is tevens de onmacht van het dan ,,machtig” zijnde socialisme. (blz. 86  ) |
Het nationaal-socialisme
|
Met het communisme had het gemeen, dat het direct en allereerst gericht was op het scheppen van een nieuwe orde d.w.z. de totale vernietiging van het kapitalisme en deszelfs souvereine macht. (blz.86 )
Daarnaast zag het den klassevijand niet allereerst als klŕssevijand, doch als gemeenschapsvijand. Vijand van de volksgemeenschap zijn zij, die een deel van het volk uitbuiten, onderdrukken. Het kapitalisme is niet alleen maar een verraad en een vergrijp aan een klasse, doch een verraad en een vergrijp aan de gemeenschap. (blz. 86 )
Het doel is niet enkel, hoe dan ook, het socialisme aan de macht te helpen; het doel is, omwille van die bestaande, gegeven gemeenschap, het socialisme te verwerkelijken; niet de gemeenschap aan het socialisme op te offeren (het offer van een wereldoorlog te eischen b.v.), maar die volksgemeenschap te redden en tegelijk het socialisme te doen zegevieren. (blz. 86 ) |
De revolutie moet staat worden
|
Een revolutionnaire minderheid, zeiden wij, moet er zich voor hoeden de door haar opgeroepen beweging niet in een burgerlijk revisionisme te laten ondergaan; zij moet de mŕcht veroveren, — doch niet slechts de macht (en daarmede den staat), de revolutie moet daadwerkelijk staat worden, d.w.z. het socialisme moet niet slechts een staat scheppen, die de uitdrukking is van een socialistische gemeenschapsorde; het socialisme moet, wil het čn de gemeenschap (zooveel mogelijk) sparen čn tegelijk opgewassen zijn tegen de plutocratische wereld rondom, over een perfecten staat beschikken: dit sterkste wapen in den strijd tegen de vijanden moet niet vernield, maar tot zijn hoogste kracht en perfectie worden opgevoerd. Het socialisme moet niet slechts ,,de macht”, maar den sterksten staat tot zijn beschikking hebben. (blz. 87 )
|
|
|