Voor de scheppende mens geldt daarom
|
Dàt, die strijd, is zijn gebed, zijn deemoed en zijn deernis ineen. Want het is zijn trouw aan den mensch en zijn trouw aan het leven, aan het beste in hem zelf, — en zou dit niet tevens een trouw zijn aan God? (blz. 19 |
|
de wil zichzelf te realiseeren i.c. schéppend te realiseeren; zijn diepste drift is de schoone scheppingswil: het individueele en collectieve leven gestalte te geven overeenkomstig een droom van menschelijke waardigheid en menschelijke eer, en dit met de verheven vermogens den mensch geschonken en ingeschapen. (blz. 19 |
|
Hier komt weer naar voren, wat voor mij centraal is komen te staan in Brunings leven, wat zijn levensopdracht was, het zichzelf realiseren (de ,,bloem” te worden die men van oorsprong al is). |
Bruning komt dan tot de conclusie dat
|
de actueele mensch is (...) tot een trotsch geloof in den mensch teruggekeerd. (blz. 21 |
|
Zie de aforismen 31, 32 en 33 uit zijn Woorden in den wind (1935  ) |
8. Noordrasmens
De diepste levenswil van de mens: de wil tot vormen valt in de “Noordrasmensch”
|
samen met het levensbewustzijn van zijn ras; (blz. 21 |
|
Door nadruk te leggen op het levensbewustzijn van, iets zo natuurlijks als, een ras - en dus niet van een ideologie - , het levensbewustzijn van een ras waartoe ook wij behoren, geeft dat ons (Nederlanders) ook recht van spreken bij het vormgeven aan de nieuwe orde (en dus niet uitsluitend de Duitsers). |
